ยินดีต้อนรับสู่โลกของซีอิ๊วดำถังไม้ (บทสรุปซีอิ๊วดำถังไม้)
① ถังไม้มีชีวิต และซอสถั่วเหลืองก็มีชีวิตเช่นกัน
เครื่องปรุงรสถือเป็นรากฐานของอาหารญี่ปุ่น โดยหนึ่งในนั้นก็คือ “ซีอิ๊วดำที่หมักในถังไม้” ซึ่งถือเป็น “รสชาติที่มีชีวิตชีวา” อย่างแท้จริงที่สร้างขึ้นจากสภาพอากาศของญี่ปุ่น เทคนิคแบบช่างฝีมือ และการสะสมของกาลเวลา
ถังไม้ที่ใช้เป็นภาชนะไม้ซีดาร์ที่สามารถใช้งานได้นานกว่า 100 ปี จุลินทรีย์ที่อาศัยอยู่บนพื้นผิวสร้างรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ให้กับโรงเบียร์แต่ละแห่ง การผลิตเบียร์ด้วยถังไม้เคยเป็นเรื่องธรรมดา แต่ปัจจุบัน วัฒนธรรมดังกล่าวเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้งอย่างเงียบๆ แต่แน่นอน
② ซีอิ๊วดำถังไม้ คืออะไร?
ซอสถั่วเหลืองที่หมักและบ่มในถังไม้เรียกว่า "ซอสถั่วเหลืองที่หมักในถังไม้" จนกระทั่งถึงยุคเอโดะ เครื่องปรุงรสส่วนใหญ่ที่ใช้เสริมอาหารญี่ปุ่น เช่น ซอสถั่วเหลือง มิโซะ น้ำส้มสายชู และสาเก มักผลิตในถังไม้ อย่างไรก็ตาม หลังจากช่วงที่เศรษฐกิจเติบโตอย่างรวดเร็ว ถังสแตนเลสและพลาสติกก็เริ่มเปลี่ยนไปใช้แทน เนื่องจากคำนึงถึง "ความคุ้มทุน" และในราวปี 2010 ซอสถั่วเหลืองที่หมักในถังไม้ก็ลดลงเหลือเพียง 1% ของปริมาณซอสถั่วเหลืองทั้งหมดที่จำหน่ายในญี่ปุ่น
อย่างไรก็ตามในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ซอสถั่วเหลืองจากถังไม้เริ่มได้รับความสนใจอีกครั้ง เอกลักษณ์ของซอสถั่วเหลืองจากถังไม้คือรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ ซึ่งมาจากความหลากหลายของจุลินทรีย์ที่อาศัยอยู่ในถังไม้ แม้ว่าจะใช้ส่วนผสมเดียวกัน แต่รสชาติและกลิ่นรสจะแตกต่างกันไปตามแต่ละโรงเบียร์ เช่นเดียวกับเบียร์คราฟต์ และเป็นรสชาติที่สามารถผลิตได้โดยการต้มเบียร์ในถังไม้เท่านั้น ความเป็นเอกลักษณ์ของโรงเบียร์แต่ละแห่ง ความกลมกลืนกับธรรมชาติ... กำลังได้รับการประเมินคุณค่าใหม่
ส่งผลให้ปริมาณการใช้ถังไม้เพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะในกลุ่มผู้ผลิตเบียร์รุ่นใหม่ เนื่องจากพวกเขาพยายามชุบชีวิตถังไม้ที่เคยใช้ในอดีตและนำถังไม้รุ่นใหม่ๆ มาใช้ ดูเหมือนว่าการผลิตเบียร์ด้วยถังไม้จะได้รับความนิยมมากขึ้นในฐานะสัญลักษณ์ของความหลากหลายและความคิดสร้างสรรค์
③ เสน่ห์ 4 ประการของการต้มเบียร์ด้วยถังไม้
ถังไม้ที่ใช้ทำซีอิ๊วมีความสูงประมาณ 2-3 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลาง 2-4 เมตร สามารถใช้งานได้นานกว่า 100 ปี จุลินทรีย์อาศัยอยู่ในโครงสร้างจุลภาคบนพื้นผิวไม้ ทำให้เกิดระบบนิเวศเฉพาะตัว
นี่คือคุณสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของถังไม้ คุณสมบัติเฉพาะของจุลินทรีย์ดั้งเดิมที่สะสมกันมานานกว่าร้อยปีและพัฒนาไปตามสภาพอากาศและดิน ก่อให้เกิดรสชาติและกลิ่นที่สามารถผลิตได้จากโรงเบียร์แห่งนั้นเท่านั้น
ถังไม้ทำจากวัสดุธรรมชาติโดยไม่ใช้ตะปูเหล็กหรือกาว สภาพแวดล้อมในการหมักไม่ได้ควบคุมอุณหภูมิแบบเทียม แต่เป็น "การหมักตามธรรมชาติ" ที่เกิดขึ้นจากการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิตามฤดูกาล
การเตรียมการจะทำในฤดูหนาวและการหมักจะเริ่มขึ้นในฤดูร้อน ถังไม้จะดูดซับความชื้นและคงความอบอุ่นไว้เมื่ออากาศเย็น ขึ้นอยู่กับฤดูกาล เมื่อรูปลักษณ์เปลี่ยนไป ถังไม้จะสร้างสภาพแวดล้อมที่สมบูรณ์แบบสำหรับซอสถั่วเหลือง
ว่ากันว่าถังไม้มีอายุการใช้งาน 100 ถึง 150 ปี และมีการใช้มาหลายชั่วอายุคน ถังไม้จำนวนมากที่ยังคงใช้งานอยู่ผลิตขึ้นตั้งแต่สมัยเมจิจนถึงยุคโชวะตอนต้น และโรงต้มซีอิ๊วที่เป็นเจ้าของถังไม้เหล่านี้ยังมีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่านั้นอีก
ถังไม้ส่วนใหญ่มักทำจากไม้ซีดาร์ซึ่งต้องใช้เวลาหลายสิบปีในการปลูก นอกจากนี้ การปลูกไม้คุณภาพดีอย่างไม้ซีดาร์โยชิโนะในจังหวัดนาราจำเป็นต้องเริ่มต้นจากการปลูกป่า ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความพยายามของบรรพบุรุษของเราที่สั่งสมมายาวนานหลายร้อยปี
รสชาติจะเปลี่ยนไปทุกวัน ผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายก็จะเปลี่ยนไปตามปีด้วย ผู้ผลิตเบียร์มีแนวทางในการผลิตที่หลากหลาย เช่น "มันแตกต่างเสมอ ฉันจึงกังวลอยู่เสมอ..." "ฉันไว้ใจถังไม้และปล่อยให้พวกเขาจัดการเอง!" และ "มันเป็นงานหนักมาก แต่ก็สนุกด้วย"
ยิ่งผู้ผลิตเบียร์มีความละเอียดประณีตมากเท่าไร ก็ยิ่งผลิตบ่อยขึ้นเท่านั้น ในขณะที่ผู้ผลิตเบียร์ที่กล้าเสี่ยงมากขึ้นก็พยายามใช้วิธีใหม่ๆ อย่างกล้าหาญ กล่าวกันว่ารสชาติของซอสถั่วเหลืองนั้นคล้ายกับบุคลิกของผู้ผลิตเบียร์ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พวกเขามีเหมือนกันก็คือ พวกเขาผลิตซอสถั่วเหลืองที่ตัวเองคิดว่าอร่อย ถังไม้กำลังได้รับการพิจารณาใหม่เพื่อนำเอกลักษณ์เฉพาะตัวของผู้ผลิตเบียร์ออกมาให้มากขึ้น
④ โครงการ “Kiboken Craftsman Revival” และเป้าหมายในอนาคต
ถังไม้จำนวนมากที่ใช้ในญี่ปุ่นในปัจจุบันผลิตขึ้นก่อนสงคราม เป็นเวลานานที่ไม่มีการผลิตถังไม้ใหม่ และช่างฝีมือก็เกือบจะสูญพันธุ์ ในปี 2012 ยาสึโอะ ยามาโมโตะ หัวหน้ารุ่นที่ห้าของ Yamaroku Soy Sauce ได้เรียกร้องให้เปิดตัว "โครงการฟื้นฟูช่างฝีมือถังไม้" ผู้ผลิตอาหาร ผู้จัดจำหน่าย ช่างไม้ เชฟ และคนอื่นๆ จะมารวมตัวกันที่โชโดชิมะทุกเดือนมกราคมเพื่อทำงานเกี่ยวกับการผลิตถังไม้ใหม่
โครงการริเริ่มนี้ซึ่งเริ่มต้นจากผู้เข้าร่วมเพียง 10 คนในปี 2013 ขณะนี้ได้ขยายตัวเป็นระดับ 600 คน ซึ่งรวมถึงจำนวนผู้เข้าร่วมที่เพิ่มมากขึ้นจากต่างประเทศ โดยมีกลุ่มเข้าร่วมมากกว่า 20 กลุ่มในปี 2024 นอกจากนี้ ยังมีการจัดงานเสวนาที่ Shibuya Hikarie และงานพิเศษที่ห้างสรรพสินค้า Hanshin ซึ่งเป็นโอกาสให้ประชาชนทั่วไปได้สื่อสารถึงศักยภาพของถังไม้
จากการบอกต่อเกี่ยวกับซีอิ๊วดำจากถังไม้ เราหวังว่าจะเพิ่มจำนวนคนที่ต้องการใช้ซีอิ๊วดำได้ ส่งผลให้จำนวนถังไม้เพิ่มขึ้น และจำนวนช่างฝีมือที่ทำถังไม้ก็จะเพิ่มขึ้นเช่นกัน เพื่อให้บรรลุวงจรนี้ ผู้ผลิตที่ใช้ถังไม้ในการต้มเบียร์ทำงานร่วมกัน คนเหล่านี้มักจะเป็นคู่แข่งกัน ฉันคิดว่าเหตุผลที่พวกเขามารวมตัวกันที่โชโดชิมะและมุ่งหน้าไปในทิศทางเดียวกันก็เพราะพวกเขาใช้เวลาร่วมกันในฐานะช่างไม้และจัดงานเลี้ยงใหญ่
แทนที่จะแย่งชิงตลาดที่มีส่วนแบ่งการตลาดเพียง 1% เราจะร่วมมือกันขยายตลาดให้ถึง 2% ปัจจุบันมีผู้ผลิตซีอิ๊วขาวมากกว่า 60 รายเข้าร่วมและร่วมกันขยายตลาดซีอิ๊วขาวจากถังไม้เอง มีบรรยากาศการแข่งขันเพื่อปรับปรุงคุณภาพ ไม่ใช่การสะดุดล้มกันเอง ความพยายามเหล่านี้ยังได้รับรางวัล Classic Day Cultural Foundation Award ในปี 2023 อีกด้วย
(ข้อมูลอ้างอิง):
*การประชุมสุดยอด Kioke ใน Shodoshima 2025 (รายงานกิจกรรม)
⑤ อนาคตของถังไม้ขับเคลื่อนโดยคนรุ่นใหม่
“แต่ละปีจะแตกต่างกันออกไป นั่นคือสิ่งที่ทำให้มันน่าสนใจ” มีความรู้สึกว่าไม่มีคำตอบที่แน่นอนสำหรับการต้มเบียร์ในถังไม้ การหมักขึ้นอยู่กับธรรมชาติ การเคลื่อนไหวของจุลินทรีย์ และการแสดงออกของโมโรมิ ฉันคิดว่าลักษณะเฉพาะอย่างหนึ่งของเรื่องนี้ก็คือ “นักต้มเบียร์รุ่นเยาว์” ต่างหากที่หลงใหลในเรื่องนี้
ต้องใช้เวลาและความพยายาม และมีข้อผิดพลาดบ้าง แต่ผู้ผลิตเหล้าสาเกรายใหม่ๆ บอกว่าความตื่นเต้นในการดื่มสาเกด้วยมือและประสาทสัมผัสของตัวเองเป็นสิ่งที่ไม่สามารถได้รับจากการผลิตเหล้าในเชิงอุตสาหกรรมได้
เมื่อพิจารณาอุตสาหกรรมซีอิ๊วโดยรวม จะเห็นว่าปริมาณการผลิตและจำนวนผู้ผลิตลดลง และคนงานก็มีอายุมากขึ้น อย่างไรก็ตาม หากพิจารณาเฉพาะผู้ผลิตที่ใช้ถังไม้ คนงานเหล่านี้มีอายุน้อยลงอย่างรวดเร็ว และมีโรงเบียร์ไม่กี่แห่งที่ผู้สืบทอดกิจการกลับมาเพราะใช้ถังไม้
โรงกลั่นซีอิ๊วมีกระจายอยู่ทั่วประเทศ และในอดีตแทบจะไม่มีการเชื่อมโยงแนวนอนระหว่างโรงกลั่นเหล่านี้เลย อย่างไรก็ตาม ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา โรงกลั่นรุ่นใหม่ๆ ได้มารวมตัวกันโดยใช้คำสำคัญว่าถังไม้ และการแลกเปลี่ยนข้อมูลก็เริ่มมีมากขึ้น
ดังที่ได้กล่าวมาแล้ว โรงกลั่นซอสถั่วเหลือง มิโซะ และสาเกจากญี่ปุ่นและต่างประเทศต่างมีส่วนร่วมในการผลิตถังไม้ใหม่ที่ Yamaroku Soy Sauce ในโชโดชิมะทุกเดือนมกราคม นอกจากนี้ โรงกลั่นทั้งสองยังร่วมมือกันจัดแสดงและจัดงานอื่นๆ อีกด้วย ด้วยเหตุนี้ โรงกลั่นทั้งสองจึงพากันเยี่ยมชมโรงกลั่นของตนเอง แบ่งปันความลับทางการค้าของผู้ผลิตรายอื่นอย่างแข็งขัน และสื่อสารกันอย่างต่อเนื่องเพื่อมุ่งหวังที่จะสร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์ที่ดีขึ้น
(ข้อมูลอ้างอิง):＊Foodex2025 ซีอิ๊วดำจากถังไม้ (รายงานกิจกรรม)
⑥ มูลค่าของถังไม้เข้าถึงต่างประเทศ
ความสนใจในซีอิ๊วดำจากถังไม้ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ประเทศญี่ปุ่นเท่านั้น ในยุคสมัยที่ให้ความสำคัญกับคุณค่าต่างๆ เช่น งานฝีมือ ท้องถิ่น และความยั่งยืน ความพยายามและความเป็นเอกลักษณ์ของการผลิตซีอิ๊วดำและวัฒนธรรมการหมักที่หยั่งรากลึกในดินแดนแห่งนี้กำลังดึงดูดความสนใจจากผู้เชี่ยวชาญด้านอาหารและการผลิตซีอิ๊วดำในต่างประเทศ
ตั้งแต่ปี 2021 โรงผลิตซีอิ๊วประมาณ 30 แห่งในญี่ปุ่นที่ใช้กรรมวิธีการผลิตในถังไม้จะจัดตั้งกลุ่มส่งเสริมการส่งออกซีอิ๊วจากถังไม้ General Incorporated Association Wooden Barrel Brewing Soy Sauce Export Promotion Consortium ขึ้น โดยทั้งสองกลุ่มทำงานร่วมกันเพื่อเผยแพร่ข้อมูลเกี่ยวกับ "KIOKE" สู่ตลาดต่างประเทศ ส่งผลให้คาดว่ามูลค่าการส่งออกซีอิ๊วจากถังไม้จะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจาก 65 ล้านเยนในปี 2019 เป็นมากกว่า 200 ล้านเยนในปี 2024 นอกจากนี้ ยังมีชาวต่างชาติจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ที่ซื้อ "Kioke Soy Sauce" หรือ "Barrel aged" ตามชื่อ
บาลาดิน ถังเบียร์ไม้
ถังไม้ที่จัดแสดงในงาน Milan Expo ในปี 2015 ถูกส่งไปที่บริษัทผลิตเบียร์คราฟต์สัญชาติอิตาลี "BALADIN" ซึ่งใช้ในการผลิตเบียร์ที่บ่มไว้เป็นเวลา 18 เดือน ความคิดริเริ่มนี้เริ่มต้นขึ้นหลังจากที่ผู้ก่อตั้ง Teo Musso รู้สึกประทับใจกับถังไม้เมื่อได้สัมผัสเป็นครั้งแรก และเราพบว่ามีชาวต่างชาติจำนวนมากที่สนใจและเคารพถังไม้
ซอสถั่วเหลือง Yamaroku บนเกาะ Shodoshima มีผู้เยี่ยมชมประมาณ 50,000 คนต่อปี โดย 20% เป็นชาวต่างชาติ จำนวนนี้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นอกจากนี้ เนื่องมาจากอิทธิพลของพ่อครัวและแม่ครัวชาวต่างชาติที่สนใจเรื่องการหมัก รวมถึงโคจิ ทำให้ความสนใจเปลี่ยนจาก "ชม" มาเป็น "ร่วมกันทำ" โดยเฉพาะในหมู่ชาวตะวันตก และมีเสียงที่บอกว่าอยากไปเยี่ยมชมโรงกลั่นและมีส่วนร่วมในกระบวนการนี้จริงๆ เพิ่มมากขึ้น
⑦ ความแตกต่างระหว่างถังไม้กับถังน้ำมัน
ถังไม้และแท็งก์ ไม่สำคัญว่าอันไหนดีกว่าหรือแย่กว่ากัน ความแตกต่างอยู่ที่ว่าแต่ละอันมีเป้าหมายอะไร ถังช่วยให้สามารถผลิตสาเกได้ในปริมาณมากโดยมีคุณภาพคงที่ ควบคุมอุณหภูมิได้ง่ายและเพิ่มจุลินทรีย์เข้าไป ทำให้ถังไม้กลายเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับร้านอาหารและผู้ผลิตอาหารที่ต้องการรสชาติที่คงที่ ในทางกลับกัน ถังไม้เป็นวิธีการผลิตสาเกที่ปล่อยให้สาเกได้รับการเปลี่ยนแปลงตามธรรมชาติ การกลั่นสาเกในแต่ละปีจะทำให้เกิดความแตกต่าง ทำให้เกิดรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์
ข้อดีของถังไม้คือจุลินทรีย์ที่อาศัยอยู่ในไม้ทำให้เกิดการหมักซึ่งเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของโรงเบียร์แต่ละแห่ง ถังไม้ยังถูกเรียกว่า "ยีสต์โรงเบียร์" และบางครั้งสถาบันวิจัยมหาวิทยาลัยก็มองว่าเป็น "จุลินทรีย์สายพันธุ์ใหม่" นี่คือลักษณะที่พื้นดินและประวัติศาสตร์ของโรงเบียร์สะท้อนออกมาในซอสถั่วเหลือง ในขณะเดียวกัน ถังไม้สามารถล้างได้ทุกครั้งและรีเซ็ตเป็นสภาพเดิม ดังนั้นการเติมจุลินทรีย์เฉพาะในเวลาที่เหมาะสมจึงสามารถรักษาคุณภาพที่สม่ำเสมอได้
ถังเป็นประเภทที่ "ทำคะแนนได้ปานกลาง" ในขณะที่ถังไม้เป็นประเภทที่ "บางครั้งผลิตรสชาติที่โดดเด่นไม่สม่ำเสมอ" ทั้งสองประเภทมีความจำเป็น และอุตสาหกรรมซอสถั่วเหลืองไม่สามารถอยู่รอดได้ด้วยสิ่งเดียว การอยู่ร่วมกันของทั้งสองประเภทช่วยรักษาเสถียรภาพและเอกลักษณ์ ปริมาณและคุณภาพ และความหลากหลาย
(ข้อมูลอ้างอิง):*ความแตกต่างระหว่างถังไม้และถังน้ำมัน
⑧ ค้นพบเสน่ห์ของถังไม้
ในการสำรวจที่ดำเนินการโดย Wooden Barrel Fermentation Soy Sauce Export Promotion Consortium ซึ่งเป็นสมาคมที่จัดตั้งขึ้นโดยทั่วไป องค์ประกอบของกลิ่นและรสชาติของซีอิ๊วขาวที่ผ่านการหมักในถังไม้ได้รับการวิเคราะห์ทางวิทยาศาสตร์และเปรียบเทียบกับการหมักในถัง
จากการวิเคราะห์พบว่าซีอิ๊วขาวที่หมักในถังไม้จะมีกลิ่นและรสชาติที่หลากหลาย โดยแต่ละโรงเบียร์จะมีรสชาติที่แตกต่างกัน ความแตกต่างของจุลินทรีย์ที่อาศัยอยู่ในถังไม้ ตลอดจนสภาพอากาศและสภาพแวดล้อมของโรงเบียร์จะสะท้อนออกมาในรสชาติของแต่ละบุคคล
ตัวอย่างเช่น ซอสถั่วเหลืองที่หมักในถังโดยผู้ผลิตหลักจะมีกลิ่นหอมที่สมดุลเหมือนซอสถั่วเหลืองและเรียกได้ว่าเป็น "นักเรียนดีเด่น" ในทางกลับกัน ซอสถั่วเหลืองที่หมักในถังไม้ดูเหมือนจะจัดอยู่ในกลุ่ม "พันธุ์ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะ" ซึ่งมีส่วนผสมหายากจำนวนมากหรือมีกลิ่นเฉพาะตัว ขึ้นอยู่กับโรงเบียร์
● ความหลากหลายของจุลินทรีย์สร้างรสชาติ
นอกจากนี้การตรวจสอบจุลินทรีย์ที่อาศัยอยู่บนพื้นผิวของถังไม้และแท็งก์โดยใช้กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนและการวิเคราะห์ดีเอ็นเอ พบว่าถังไม้มีแบคทีเรียหลากหลายชนิดมากขึ้น ซึ่งบ่งชี้ว่ามีจุลินทรีย์ที่มีความหลากหลายอยู่ร่วมกัน
มีรูเล็กๆ มากมายบนพื้นผิวของไม้ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของจุลินทรีย์และก่อให้เกิดระบบนิเวศ กระบวนการหมักเกิดขึ้นโดยแบคทีเรียหลายชนิด บางชนิดแข่งขันกันและบางชนิดร่วมมือกัน ทำให้เกิดรสชาติที่ซับซ้อนและล้ำลึกซึ่งเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของการต้มเบียร์ในถังไม้
จุลินทรีย์ที่มองไม่เห็นเหล่านี้ถือเป็น "ช่างฝีมือแห่งรสชาติ" อย่างแท้จริง โดยประทับเรื่องราวของโรงเบียร์ไว้บนซอสถั่วเหลือง
(ข้อมูลอ้างอิง):* ลักษณะของซีอิ๊วดำจากถังไม้วิเคราะห์โดยสถาบันวิจัยมหาวิทยาลัย
⑨ วิธีการทำถังไม้
การตัดและไสไม้
ถังไม้ทำด้วยไม้ซีดาร์ เพื่อสร้างภาชนะป้องกันการรั่วไหลโดยไม่ต้องใช้กาวหรือตะปูเหล็ก แผ่นไม้แต่ละแผ่นจะถูกไสและทำมุมอย่างระมัดระวังก่อนจะประกอบเป็นวงกลม บางครั้งจะใช้ "แผ่นไม้ด้านบน" ที่มีลายไม้สวยงาม ซึ่งเป็นวัสดุที่มีค่าเนื่องจากสามารถตัดแผ่นไม้ได้เพียงสี่แผ่นจากท่อนไม้หนึ่งท่อน
กราฟิตี้ (แคปซูลเวลา)
บนพื้นผิวสัมผัสระหว่างแผงด้านข้าง กราฟิตี้จะถูกเขียนขึ้นเป็นเวลา 100 ปีนับจากนี้ เมื่อถอดถังออก ชื่อของช่าง ราคา และสภาพสังคมในขณะนั้นจะปรากฏขึ้น ผู้เข้าร่วมทุกคนจะแกะสลักข้อความสำหรับอนาคต กราฟิตี้บางส่วนมีเนื้อหาเกี่ยวกับการพูดจาไม่ดีเกี่ยวกับลูกค้า และบางเรื่องอาจทำให้คุณหัวเราะได้
การทำห่วง Taga
ทำโดยการสานไม้ไผ่ 4 ท่อน ยาวท่อนละประมาณ 15 เมตร ให้เป็นวงกลม ถือเป็นสิ่งสำคัญในการรักษารูปทรงของถัง แต่ต้องใช้ทักษะสูงในการสานให้ได้ขนาดที่ถูกต้อง หากถังแตก คุณต้องเริ่มใหม่ตั้งแต่ต้น ถือเป็นการแสดงฝีมือของช่างฝีมืออย่างแท้จริง นอกจากนี้ ยังมีการจัดการแข่งขัน "Taga Hoop World Championship" ซึ่งทำให้กระบวนการนี้กลายเป็นการแข่งขัน และกลายเป็นหัวข้อที่ได้รับความสนใจทางโทรทัศน์และอินเทอร์เน็ต
แผ่นไม้ที่รองรับก้น อ่าง
เรียกว่า "แผ่นไม้ด้านล่าง" เป็นกระบวนการที่ต้องปรับแต่งเล็กน้อย เช่น ทำให้เป็นวงรีเล็กน้อยเพื่อรองรับความบางของไม้ จากนั้นจึงยึดแผ่นไม้ให้แน่นด้วยตะปูไม้ไผ่เพื่อให้มีระบบป้องกันการรั่วซึม
พลังของการประกอบ:
การตอกห่วงให้เข้าที่และตอกแผ่นด้านล่างให้เข้าที่ด้วยเสาขนาดใหญ่เป็นงานหนัก คนหลายคนทำงานร่วมกันเพื่อประกอบชิ้นส่วนขั้นสุดท้ายให้เสร็จสมบูรณ์ ภาพของผู้คนภายในและภายนอกถังที่กำลังสร้างโครงสร้างด้วยความสมดุลของความแข็งแกร่งและสัญชาตญาณนั้นเป็นผลงานของ "ศิลปะที่ครอบคลุม" อย่างแท้จริง
⑩ ความรู้สึกที่ว่า “มันก็อร่อยดีนะ!”
ในปัจจุบันที่ "วาโชกุ" (อาหารญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม) ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้โดย UNESCO ความสนใจจึงเริ่มมีมากขึ้นกับเครื่องปรุงต่างๆ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เราต้องการสื่อไม่ใช่ "มรดกของอดีต" แต่เป็นถังไม้ในฐานะ "วัฒนธรรมที่ดำรงอยู่ในปัจจุบัน" อาหารที่ปรุงในถังไม้ก็อร่อย เราต้องการแบ่งปันความรู้สึกนี้กับผู้คนให้มากที่สุด
ยามาโมโตะ ยาสึโอะ เจ้าของซอสถั่วเหลืองยามาโรคุรุ่นที่ 5
⑪ คำถามที่พบบ่อย (Q&A)
ถาม สามารถใช้ซอสถั่วเหลือง Kioke ที่บ้านได้หรือไม่
ตอบ ได้แน่นอน ยิ่งเมนูง่าย ๆ เช่น ข้าวไข่ เต้าหู้เย็น และซาซิมิ รสชาติของซอสถั่วเหลือง Kioke ก็จะยิ่งโดดเด่นมากขึ้น
ถาม วันหมดอายุสั้นไหม
ตอบ เท่ากับซีอิ๊วขาวทั่วไปค่ะ แนะนำให้เก็บไว้ในตู้เย็นหลังเปิดใช้ค่ะ
ถาม: สามารถซื้อได้ที่ไหน ตอบ
: โปรดดูที่ร้านโชกุนินโชยุหรือรายชื่อร้านค้าที่จำหน่าย เมื่อเร็ว ๆ นี้ มีโอกาสซื้อมากขึ้นตามงานอีเว้นท์ในห้างสรรพสินค้าและร้านค้าเฉพาะทางร้านซีอิ๊วขาวฝีมือช่าง
⑫ เลือกซื้อและทดลองทำซีอิ๊วดำจากถังไม้
เยี่ยมชมโรงเบียร์ซีอิ๊ว
มีโรงเบียร์ที่ใช้ถังไม้กระจัดกระจายอยู่ทั่วประเทศ แต่ละแห่งมีรสชาติและความเป็นมาที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว โรงเบียร์บางแห่งอนุญาตให้นำชมโรงเบียร์ได้ ดังนั้นโปรดเยี่ยมชมโรงเบียร์ที่คุณสนใจ
ซื้อออนไลน์
คุณสามารถซื้อได้จากร้านโชกุนินโชยุหรือร้านค้าออนไลน์ของโรงกลั่นแต่ละแห่ง เพียงแค่เปลี่ยนซอสถั่วเหลืองที่คุณใช้อยู่ การปรุงอาหารของคุณก็จะเข้มข้นขึ้นมากร้านซีอิ๊วขาวฝีมือช่าง
กิจกรรมที่
คุณสามารถสัมผัสถังไม้ได้ กิจกรรมพูดคุยเกี่ยวกับถังไม้และโอกาสในการสัมผัสถังไม้กำลังจัดขึ้นทั่วประเทศ โดยจัดขึ้นที่ Shibuya Hikarie (d47 Shokudo) ในโตเกียวและ Hanshin Umeda Main Branch ในโอซาก้า รายละเอียดเพิ่มเติมมีอยู่ในโซเชียลมีเดียและเว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
เว็บไซต์ถังไม้สำหรับต่างประเทศ
https://kioke.jp/
อินสตาแกรมของ Kioke Soy Sauce
https://www.instagram.com/kioke_shoyu/
Written by Tantat Wiyaporn
